Onikofaji, tırnak yeme dürtüsünü kontrol edememe rahatsızlığının bilimsel adıdır. Bu hastalık yalnızca estetik ile değil duygularımız ve kişiliğimizle de ilgilidir.
Birçok kişi farkında bile olmadan tırnaklarını yer, ancak bunu bir dürtü etkisiyle yapmak duygusal dengesizliğin açık bir işaretidir ve üzerinde durulması gereken bir sorundur.
Psikanalistler tırnak yiyen kişilerin, bebeklerin meme emmesine benzer bir etki aradığını anlatmaktadır. Ağzınızda sürekli bir şey tuttuğunuzda da bu hissi duyarsınız (şeker, emzik, plastik vs.). Psikanaliz açısından bakıldığında bu duruma “oral sıkıntı” adı verilir.
Neden tırnaklarımı yiyorum ?
Tırnak yeme alışkanlığınız, korunduğunuzu ve güvende olduğunuzu hissetmenin bir yoludur. Gerginlik, sıkıntı, üzüntü ve stres gibi sorunları azaltmamız için bizi ayakta tutacak bir şeye ihtiyacımız var.
Belki neden tırnak yediğinizin farkında değilsinizdir. Öyleyse, sizi bir iç analiz yapmaya çağırıyoruz. Gün içinde bir şey yapmadığınız zamanlar ve elleriniz boşken mi oluyor? Ya da, sınavlardan önce ya da gece sokakta yürürken mi tırnaklarınızı yiyorsunuz? Patronunuz sizi çağırdığında, kız arkadaşınızla buluşmadan önce veya kötü bir haber aldığınızda mı?
Şüphesiz ki bunun psikolojik bir açıklaması var. Ama gelin baştan başlayalım. Tırnaklarınızı yemek, otomatik, bilinçsiz ve bağımlılık yaratan bir alışkanlıktır. Her yerleşik alışkanlık gibi tırnak yemek de her zaman kontrol edilip durdurulamaz.
Bu davranış; endişe, güvensizlik, gerginlik ve depresyonla bağlantılıdır. Onikofaji yaşayan kişilerde görülen bazı özellikler şöyledir: mükemmeliyetçilik, öz güven eksikliği ve başarısızlık korkusu. Ayrıca hiperaktif, gergin ve enerjik olmalarıyla da öne çıkarlar. Bazı durumlarda ise anne babanın aşırı otoriter olduğu görülmektedir.
Çocukların tırnak yemeye başladığı ortalama yaş 10 civarıdır ve zamanla bu alışkanlık zayıflayabilir ya da güçlenebilir. Bu durum, her bireyin yaşadıklarına göre değişiklik gösterir.
Öncelikli his, doyumdur fakat sakinlik, zevk, korunma, tatmin ve güvenlik gibi duygular da yaşayabilirsiniz. Ayrıca tırnaklarınızı yerken beyniniz mutluluk ve sağlıkla bağlantılı belli hormonlar salgılar.
Onikofajinin neden olduğu sorunların sosyal bir yönü de vardır. İlk kez tırnak yediğinde anne babası, çocuğu azarlayacaktır belki. Ancak sonraki defalarda bu durumu muhtemelen görmezden geleceklerdir.
Yetişkinlerde de aynı şey olmaktadır. Tırnaklarınızı yediğinizde ailenizden biri veya bir arkadaşınız bu konuda bir şey söylerse sinirlenip ilk fırsatta aynı şeyi yaparsınız.
Tırnak Yemeyi Nasıl Bırakırım?
Acı tırnak cilası gibi lokal tedaviler (tırnaklarınıza sarımsak, acı biber veya karabiber sürmek gibi) ve çeşitli hileler mevcut ancak onikofaji rahatsızlığını yaşayan kişiler, sorunun nedenini öğrenmeden bu alışkanlığı bırakamaz.
İlk adım, ne tür zamanlarda tırnak yediğimizi anlamaktır. Bunu belirledikten sonraki adım, bu gevşeme isteğine yol açan hisleri azaltmak için uğraşmaktır.
Endişe, korku ve gerginliği azaltmanın tırnak yemekten başka bir yolu var mı? Spor yaparak, rahatlatıcı aktivitelere katılarak ya da kitap okuyarak gerginliğinizden kurtulabilirsiniz.
Neyse ki onikofaji, çaresi olan bir rahatsızlıktır ve bunun için midenizi bulandıran tırnak cilası veya ev yapımı tarifler kullanmanız gerekmez. Öncelikle hislerinizi anlamaya çalışın ve sizi kötü hissettiren şeyleri nasıl yönlendireceğinizi öğrenin. Böylece zavallı parmak ve tırnaklarınızı rahat bırakabileceksiniz.