Namaz, İslam’ın temel direklerinden biridir ve içerisinde birçok önemli bölüm barındırır. Rükû (eğilme) ve secde (yere kapanma) bu bölümlerin en önemlilerindendir ve bu anlarda özel tesbihatlar okunur. Peki, namazda rükû ve secdede ne söylenir?
Rükûda Ne Okunur?
Namaz kılarken rükûya eğildiğimizde, yani belimizi bükerek ellerimizi dizlerimize koyduğumuzda, okumamız tavsiye edilen tesbihat şudur:
Sübhâne Râbbiye’l-Azîm (سُبْحَانَ رَبِّىَ الْعَظِيمِ)
Bu ifadenin anlamı: “Büyük olan Rabbim her türlü kusurdan uzaktır.”
Bu tesbihatın namazda en az 3 kere söylenmesi tavsiye edilir. Ancak dileyenler bu sayıyı 5, 7, 9 veya 11 gibi tek sayılarda artırabilirler. Rükû, Allah’ın büyüklüğünü ve azametini tefekkür etme anıdır.
Secdede Ne Okunur?
Secde, kulun Allah’a en yakın olduğu an olarak kabul edilir. Alnımızı, burnumuzu, ellerimizi, dizlerimizi ve ayak parmaklarımızı yere koyarak yaptığımız secdede ise şu tesbihat okunur:
Sübhâne Rabbiye’l-A’lâ (سُبْحَانَ رَبِّيَ الْأَعْلٰى)
Bu ifadenin anlamı: “En yüce olan Rabbim her türlü kusurdan uzaktır.”
Tıpkı rükûda olduğu gibi, secdede de bu tesbihatın en az 3 kere söylenmesi önerilir. Yine isteğe bağlı olarak 5, 7, 9 veya 11 defa tekrar edilebilir. Secde, Allah’ın yüceliği karşısında acziyetimizi ve O’na olan teslimiyetimizi ifade etme halidir.
Rükû ve Secde Tesbihatlarının Önemi
Bu tesbihatlar, namazın her bir bölümünün ruhunu anlamamıza ve Allah’ı zikretmemize vesile olur. Rükûda O’nun azametini, secdede ise O’nun yüceliğini ve bizim O’na ne kadar muhtaç olduğumuzu idrak ederiz. Bu zikirleri anlamlarını düşünerek yapmak, namazın huşû içerisinde kılınmasına yardımcı olur.
Tesbihat Sayısı ve Unutma Durumu
Genellikle 3 kere söylenmesi tavsiye edilse de, daha fazla sayıda söylemekte bir sakınca yoktur. Eğer rükû veya secdede bu tesbihatları söylemek unutulursa, namaz bozulmaz ancak sevabında bir eksilme olabilir. Hanefi mezhebine göre bu tesbihatlar sünnettir.