Belirli hastalıklara karşı bağışıklık oluşturmak için kişinin vücuduna önceden belli maddeler canlı mikrop, mikrop, mikrop antijenleri verme işlemine ”aşı” denir. Mikropların insan bedeninde çoğalmaları neticesinde enfeksiyon oluşur .Buna karşı savunma sistemi tarafından antikorlar üretilir.İnsan vücuduna girdiğinde antikor oluşturan maddelere ise ”antijen” denir. Mikropları genel olarak dört ana grupta toplamak mümkündür. Bunlar bakteriler, mantarlar, virüsler ve parazitlerdir .Bu mikroorganizmalardan virüsler hariç diğerleri canlılık özellikleri gösteriler. Bunların kendi başlarına hayatlarını devam ettirebilmeleri için üreme özellikleri vardır. Virüsler ise kendi başlarına yaşama özellikleri olmayan hücreler içine girerek ancak onlardan üreyebilen varlıklardır. Bağışıklık sisteminin hastalık vücudun girmeden diğer bir deyişle hastalık gelişmeden buna sebep olan etkeni iyi tanıması ve onu yenecek yanıtı geliştirmesi antikor üretmesi aşılamanın temel ilkesidir.
Bu nedenle hastalık yapma yetkisi azaltılmış hastalık etkeni, aşı da kullanılabilir bütün hastalıklar için hastalık yetisi azaltılmış mikroorganizma bulunamayacağı için hastalık etkeni öldürüp etkinin dış kılıfı gibi parçaları yada salgıladığı maddeler aşı olarak kullanılabilir ya da başka bir bünyenin (insan, at, sığır) mikroba karşı yaptığı antikorları alıp bunların insan bedenine vermek ile olur. Bu işlerden birincisine aktif bağışıklama ikincisini de pasif bağışıklama denir .Aktif bağışıklıkta vücuda antijen verilir .Vücut kendi gayreti ile antijene karşı savunma maddelerini yani antikorlarını hazırlar pasif bağışıklık ise başka organizmada o mikroba karşı meydana gelmiş antikorlar vücuda verilir .Etkisi hemen görülür ama birkaç hafta gibi çok kısa bir zaman devam eder aktif bağışıklama da ise aşılama ile bağışıklık süresi yıllarca devam eder.
