Yahudilerin dinine, ırkına, kültürüne veya millet olarak kendilerine karşı duyulan düşmanlıktır.
Genelde ”Yahudi düşmanlığı ”olarak bilinen bu terimin asıl manası Sami düşmanlığıdır. Yani Sami ırkından gelen diğer bir ifadeyle semitik milletlere karşı duyulan nefreti ifade eder.
Sami ırkı ise temel olarak Araplardan ,Yahudilerden ve diğer bazı Ortadoğu kökenli etnik gruplardan oluşur .
Musevi düşmanlığı tarihin derinliklerinden gelmektedir. Hazreti İsa’yı çarmıha Musevilerin gerdiğine inanan Hıristiyan gruplar, tarih boyunca Musevilere karşı şiddet eylemlerinde bulunmuş, onlara karşı ayrımcılık yapmışlardır. Bunun Ortaçağdaki örneği İspanyol engizisyonunun Musevilere karşı tutumu olmuştur. Bu uygulamalar sırasında Musevilik dinini terk etmeyenler zorla İspanya’dan çıkarılmıştır .
On dokuzuncu yüzyılın ortalarından itibaren özellikle Orta Avrupa’da yükselen milliyetçilik ve beraber anti semitizme ırkçı bir nitelikte eklenmiş ,özellikle Almanya’da Avusturya’da zengin Musevi kesim milli takımların hedefi haline gelmiştir. Sonunda 1933′ te Almanya’da nasyonel sosyalistlerin işbaşına gelmesi ile antisemitizm doğuğa çıkmıştır.Önce Museviler ayrı gettolarda yaşamaya zorlanmış daha sonra İkinci Dünya Savaşı’na kadar pekçok musevi ülkeden ya sınır dışı edilmiş ya da göçe zorlanmıştır. Savaş sırasında ise Almanya’nın çeşitli yerlerinde ve Alman işgalinde kimi ülkelerde özellikle Polonya da kurulan toplama kamplarına Museviler soykırıma tabi tutulmuştur. Savaş sonrasında antisemitizm daha başka bir biçim kazanmıştır.
Antisemitizm hakkında bilinmesi gereken temel bir gerçek bu ideolojinin hiçbir inançlı insan tarafından benimsenmesi mümkün olmayan din dışı pagan bir öğreti olmasıdır.