Sabah okunacak duaları öğrenme konusunda, duanın okunuşu ve anlamları ile birlikte dua etmek hakkında kısa ve öz bilgiler ve seçme sabah dualarından bulabileceğiniz yazımızı dikkatle okumanızı tavsiye ediyoruz.
Dua, Allah-u Tеala’nın tüm İslam Alеminе vеrmiş olduğu büyük bir lütuftur. Kulun Allah’tan istеk vе talеplеrini istеmеsidir. Çarеsizlеrin çarеsidir dua… Allah’a olan bağlılık vе inancı ifadе еdеr. Dindе çok büyük yеrе sahip olan duanın, Pеygambеr Efеndimiz Hz. Muhammеd (sav) tarafından da oldukça üstünе durulmuştur. Hayatımızın hеr anında dua еtmеli Allah’a sığınmalıyız. Pеki günе başlarkеn, sabah uyanınca okunması gеrеkеn dualar nеlеrdir?
SABAH UYANDIKTAN SONRA HANGİ DUALAR OKUNMALIDIR?
Sabahları güne başlamadan önce Allah-u Teala’yı anarak güne başlamak, o günün bereketli, huzurlu ve kazasız, belasız geçmesine en büyük etkendir. Dua ile başlanılan günde Allah’ın koruması kazanılmış olacaktır. Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed (sav)’den bizlere ulaşan hadisi şeriflerde geçen dualar şöyledir;
Okunuşu; “Elhamdulillahillezi ehyana ba’de ma ematena ve ileyhi’n- nüşur.”
Meali; Öldürdükten sonra bizi dirilten Allah’a hamd olsun. Dönüş ancak O’nadır.” (Buhârî, Deavât, 8)
Okunuşu; “Elhamdülillahillezi rad-de aley-ye ruhi ve afani fi cesedi ve ezine li bizikrihi.”
Meali; “Bana ruhumu geri veren, vücûdumu afiyette kılan ve kendisini zikretmeye müsaade eden, Allah’a hamd olsun.” (Nevevî, el-Ezkâr, 21)
Okunuşu; ” Sübhanellezi yühyilmevta ve hüve ala külli şeyin gadirun.”
Meali; “Ölüleri dirilten Allah’ı tesbih ederim. O her şeye kâdirdir.» demesidir.” (Suyûtî, Camiu’s-sağir, no: 2173)
Okunuşu; ” Euzu bikelimati-llahi-ttemmati layücavizu hünne berrun ve la facirun min şerri mahalega veberae vezerae.”
Meali; “Ne iyinin ne kötünün aşıp geçemediği Allah’ın tam kelimelerine yarattığı, şekil verdiği ve meydana getirdiği herşeyin şerrinden sığınırım” derse ins ü cinnin şerrinden muhafaza edilir. Yılan, akreb gibi şeylere sokulsa bile o gün akşama kadar zarar vermez. Akşamleyin bunu söylerse sabaha kadar hıfz u emân-ı ilâhîde kalır.” (Ali el-Müttakî, II, 165/3593)