Uykuda ruhun bedenden ayrılması, uyurken ruhun bedeni terketmesi

Uykuda ruhun bedenden ayrılması, uyurken ruhun bedeni terketmesi

Ruh bedenden ayrılıp seyahat edebilir mi?

UYKUDA RUHUN BEDENDEN AYRILMASI

İmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki: Allahü teâlâ, insanın

ruhunu bilinemez şekilde yarattı. Ruh, madde değildir, belli bir

yeri yoktur. Ruh, bedenin ne içinde, ne dışındadır, ne bitişik,

ne ayrıdır. Yalnız onu varlıkta durdurmaktadır. Bedenin her

zerresini diri tutan ruhtur. Bunun gibi, âlemi varlıkta durduran

Allahü teâlâdır. Allahü teâlâ, bedeni ruh vasıtası ile diri

tutmaktadır. (1.cild,287.mek.)

Uykuda iken, ruhun bedenden ayrılması, bir kimsenin, geziye,

eğlenmek için, kendi vatanından, gülerek, sevinerek ayrılmasına

benzer ki, gezdikten sonra, sevinç içinde yine vatanına döner.

Ruhun gezinti yeri, âlem-i misaldir. Bu âlemde, görecek meraklı

ve tatlı şeyler vardır. Ölürken ruhun ayrılması, böyle değildir.

Bu ayrılık, vatanı yıkılan, evleri, binaları yok olan kimsenin,

vatanından ayrılması gibidir. Bunun içindir ki, uykudaki

ayrılmasında, sıkıntı ve acı yoktur. Tersine, sevinç ve rahatlık

vardır. Ölürken ayrılmasında ise, çok acılar ve güçlükler hâsıl

olur. Uyuyan insanın vatanı, dünyadır. Ona, dünyadaki gibi

davranırlar. Ölen kimsenin ise, vatanı yıkılır. Âhirete göç eder.

Ona âhiret muamelesi yaparlar. (3.cild,31.mektup.)

UYKUDA RUHUN BEDENDEN SOYUTLANMASI

Ruhsal çalışmaların ilki ruhu bedenden soyutlamaktır. Eskiler bu

duruma, kendinden geçme ve yok olma anlamında “istiğrak

uykusu” da demişlerdir. İstiğrak uykusunda ruh, bedenden

bilinçli bir biçimde çıkar ve kulun Allah katındaki mertebesine

uygun olarak fizik dünyanın somut veya soyut alanlarında

dolaşır. Genelde ruhun dolaştığı alanlar fizik dünyanın somut

alanlarıdır.

Müslüman bir kimsenin ruhsal olarak dolaştığı soyut alanlarda,

müslüman olmayan bir kimse kesinlikle dolaşamaz. Ama

müslüman bir kimse, müslüman olmayan bir kimsenin dolaştığı

somut alanlarda istediği gibi dolaşabilir. Soyut alanlara

yükselmek ve bu alanların varlıkları olan melekleri görmek,

onlarla konuşmak müslüman olmayan kimselerin ruhlarına yasak

edilmiş ve araya perde çekilmiştir.

İman durumları farklı olan müslümanların yükselebilecekleri

soyut alanlar da farklıdır. Örnek verecek olursak, günahkâr

olan bir müslümanın ruhu Arş Boyutuna kadar yükselebilir, bazı

melekleri, peygamberlerin ve âriflerin rûhâniyetlerini, kabir ve

âhiret durumlarından bazılarını görebilir. Bu durum, Rabbimizin,

günahkâr da olsa mü’min kullarına bir lütfudur.

Âriflere gelince, onlar için gözlerin görmediği, kulakların

işitmediği ve hayal bile edilemeyecek lütuflar vardır. Rabbimiz

bizi onlardan kılsın.

Bu işe yeni başlayanlar, ruhlarını bedenlerinden soyutladıktan

sonra bedenleri uykuda olur. Bunlar, uzun süre beden dışında

kalamazlar. En küçük bir tedirginlikte geri bedenlerine

dönerler.

Ruhlar, en çok 24 saat beden dışında kalabilirler. Bir ruh,

belirtilen süreden daha çok beden dışında kalırsa, bedenine

artık geri dönemez ve ölüm olayı gerçekleşir.

Ârifler, ruhlarını bedenlerinden soyutladıkları zaman, ilk

başlayanlarda olduğu gibi bedenleri uyuyup kalmaz. Onların

ruhları bedenlerinden ayrı kaldıkları süre bedenleri de uyanık

kalarak günlük işlerini sürdürmeye devam ederler. Ruhun

soyutlandığı bir beden, her ne kadar uyanık bulunsa da normal

halinden biraz daha durgun görülür.

Bu işe yeni başlayanlar, bedenlerini, uykuda bıraktıkları gibi

bulurlar. Zamanla deneyimleri arttıkça bedenlerini de gittikleri

yerlere taşıma becerisi kazanırlar. Ruhsal yolculuk yapan bir

kimse, eğer bedenini ruhunun gittiği yere taşımamışsa bunun iki

nedeni vardır.

1. Ruh, henüz bedeni taşıma becerisi kazanmamıştır. Bu

durumda beden, yukarıda da belirttiğimiz gibi uykuda kalır. Bu,

ruhsal yolculuğa ilk başlayanların durumudur.

2. Ruh, gittiği yerde bedenini aratmayacak bir biçimde yeni bir

beden oluşturmuştur. Ruhun oluşturduğu bu yeni bedeni, geride

bıraktığı bedenden ayıt etmek güçtür. Bu konuda ustalaşan ruh,

eğer isterse gücü oranında birçok beden birden oluşturabilir.

Bu bedenler birbirlerinin aynı olabildiği gibi ayrı da olabilirler;

aynı yerde ortaya çıkabildiği gibi ayrı yerlerde de ortaya

çıkabilirler. İnsanlara şaşkınlık veren bu durum âriflerin gizli

işlerindendir.

Ruhsal yolculuk için gerekli olan tek şey ruhu bedenden

soyutlayabilmektir. Bunun için de beden ve zihin çok güçlü

olmalıdır. Olgunluk sanatının başlangıcı olan ruhu bedenden

soyutlama, ancak güçlü bir beden ve zihinle mümkün olur. Beden

ve zihni güçlü kılmanın yolu nedir, diye sorulacak olursa, bu yol

“doğru yaşamaktır”, deriz.

Doğru yaşamanın ne anlama geldiğini bilmemek, yaşamın amacını

bilmemek demektir. Kutsal Kitabımız Kur’an ve Sevgili

Peygamberimizin sünneti baştanbaşa doğru yaşamanın kuralları

ile doludur. Bu konuda âriflerin yaşamında da bizim için çok

güzel örnekler vardır.

İnsanın beden ve zihnini zayıflatan etkenlerin başında,

kuşkusuz dünya ile olan fiziksel ve duygusal bağlar gelmektedir.

Bu bağlar aynı zamanda ruh, beden ve kalb bütünlüğünün de

bozulma nedenidir. Öyle ise insanı, ruh ve beden bütünlüğünü

bozarak zayıflatan ve ona zarar veren her nesne ve durumdan

olabildiğince uzak durmak gerekir.

Ruhu bedenden soyutlamaya “özgürlük sanatı”, ruhun bedenden

soyutlanarak özgürce dolaşmasına da “soyut uçuş” denir.

Beden dışına çıkma kimilerine göre çok kolay, kimilerine göre

de çok zor bir iştir. Bu iş, kimilerine çok zor görünse de planlı

ve uzun bir süre sabır ve gayretle çalışıldığında kuşkusuz kolay

bir duruma gelecektir. “Her zorlukla birlikte mutlaka bir

kolaylık vardır.” (İnşirah: 6)

İlk önce şu önerilere bir göz atın.

1. Eğer düzenli bir yaşamınız yoksa geçerli bir amaç

belirleyerek yaşamınızı düzenli bir hale getirin.

2. Yeme, içme, çalışma ve dinlenmeye bir ölçü getirin.

3. Yüce Allah’la olan iman ve ibadet bağlarınızı güçlendirin.

4. Kendinizle ve etrafınızla barışık olun.

5. Fizik çevreye son derece duyarlı bir kişilik kazanın.

6. Kesin kararlılığı elden bırakmayın, Allah’ın izni ile

başaracağınıza inanın.

7. Yağmurlu ve gök gürültülü havalarda çalışma yapmayın.

8. Ruhsal yolculuk esnasında yüksek gerilim hatlarından uzak

durun.

9. Rahat edebileceğiniz bol bir elbise giyin, çok renkli ve

alacalı elbise yerine tek renkli ve sade olanları tercih edin.

10. Yatağa sağ yan üzerine yatarak uyuyun, sola veya yüzüstü

yatmayın.

11. Et yemeklerinden, fındık ve fıstık gibi sert kabuklu

yiyeceklerden uzak durun, bol bol sebze ve meyve yiyin.

12. Acıkmadıkça yemeyin ve tam doymadan da sofradan kalkın.

13. Bedeni oruç tutarak kıvama getirin.

14. Bilgilenin ve tüm korku engellerini aşın.

15. Uykuya yenik düşmeden zihni ve hayali uyanık tutmayı

öğrenin.

16. Soluklanmayı ve soluklanırken bedeni gevşetmeyi

öğrenerek, beden gerginliğini yok edin.

17. Uzun süre (en az yarım saat) rahat

kalınacak bir oturuş biçimi seçin.

OTURUŞ BİÇİMLERİ

Ruhsal çalışmaların yapıldığı pek çok oturuş biçimi vardır.

Bunların hepside yararlı oturuş biçimleridir. Ancak her oturuş

biçimi herkes için uygun olmayabilir. Ruhsal çalışma yapacak

kimse, bunları ayrı ayrı deneyerek kendisine en uygun biçimi

belirlemelidir. Bu oturuş biçimleri şunlardır:

MURAKABE OTURUŞU

Buna kursufa veya sığ soluma oturuşu da denir. Omurga öne

doğru hafif eğilerek kabalar üzerine oturulur. Bacaklar

dizlerden kırılarak göğse doğru çekilir ve karına yapıştırılır.

Ayak tabanları çıplak olarak yere basar ve topuklar

birleştirilir. Kollar dizlerin önünde birleştirilir, gerekirse eller

dirseklerden kavrar. Gözler kapatılır, dil damağa yapıştırılır ve

baş göğse eğilir. Bu oturuş şişmanlar için zor olduğundan,

dizleri belden kavrayan bir kuşak kullanılır. Bu kuşağa kement

denilir. Bu arada uykuya dalarak başın düşmemesi için iki bacak

arasından çeneye doğru uzanan bir çene desteği kullanılır. Alt

tarafı genişçe olan çene desteğinin Üst tarafı da çenenin iyice

oturması için hafif çukurlu yapılmış ve bezle sarılmıştır.

Bu oturuş biçiminde göğüs ve karın iyice sıkıştığından tam bir

soluklanma olmaz. Yani soluk alma ve verme kesik kesik olup,

derin değildir. Bununla birlikte bu tür soluklanma biçimi, düzenli

yapıldığı zaman içsel enerjiyi dengeler ve iç sessizlik sınırını

aşmayı kolaylaştırır.

TEVERRÜK OTURUŞU

Yaprak gibi yayılarak oturma biçimidir. Bu oturuşta ayaklar sol

taraftan yana çıkarılır ve sağ ayak sol ayağın altına verilir.

Beden, belden sola, baş ta kalbe doğru hafif eğilir. Bu oturuş

daha çok rabıta ve zikir yapanların oturuş biçimidir.

NAMAZ OTURUŞU

Namazın rekât sonlarındaki oturuş biçimi olduğu için bu adla

anılmıştır. Bu oturuşta dizler kırılarak üstüne oturulur ve eller,

avuç içleri aşağı gelecek şekilde iki diz üzerine konur.

BAĞDAŞ KURARAK OTURMA

Kabalar üzerine oturulur, bacaklar dizlerden kırılarak çapraz

yapılır. Gerekirse sırt bir duvara veya ağaca yaslanılır. Baş

hafif öne eğik tutulur. Buna “Kızılderili oturuşu” da denir.

KOLTUKTA OTURMA

Rahat bir koltuğa yaslanarak oturma biçimidir. Bu oturuşta

ayak, ayak üstüne atılmaz. Eller uyluklar üzerine konur. Baş

karşıya bakacak şekilde dik tutulur, ön ve arkaya fazla

eğilmez. Buna dinlenme oturuşu da denir.

Çoğunluğun kullandığı bir yöntem daha vardır. Bu da rahat bir

yatağa sırt üstü uzanmaktır. Ancak bazı uygulayıcılar, uykuya

yenik düşüldüğü için sırt üstü uzanmayı pek uygun bulmazlar.

Ruhu bedenden ayırmak için, bir yatağa sırt üstü uzanarak

yatmak, oturma biçimlerine göre bedenin kolay gevşemesi

açısından daha avantajlı görülse de, bedenle birlikte zihnin de

uyuma olasılığı diğerlerinden daha çoktur. Bunun böyle olduğu

denemeler sonunda daha iyi anlaşılacaktır.

RUHUN BEDENDEN SOYUTLANMASI

Daha önce de belirttiğimiz gibi, bedenden soyutlanan ruhun

değişik boyutlarda yaptığı bedensiz yolculuğa ruhsal yolculuk

denir.

Ruhun bedenden soyutlanması, beden ve zihne bağlı otomatik

bir reflekstir. Ruhunuzun bilinçli bir şekilde bedenden ayrılması

için şu kuralları kusursuz yerine getirmelisiniz.

1. Bedeninizi yüzde yüz rahatlatın, gevşeyin ve zihni uyanık

tutun.

2. İrade ve hayali kullanarak bilinç noktasını bedeninin dışına

aktarın.

3. Projeksiyon üzerinde kontrol sağlayabilmek ve rüya

durumuna geçmemek için de yeterli zihinsel ve psişik enerjiye

sahip olun.

4. Astral bedene ayrılması için yeterli baskı uygulayın.

5. Yaptığınız işe yüzde yüz odaklanın.

Bu kurallar, kusursuz yerine getirildiğinde, ruhsal yolculuk için

gereken otomatik bedenden ayrılma refleksini harekete

geçirecektir.

GEVŞEME VE RAHATLAMA

Gerçek anlamda bir rahatlama sağlayabilmek için

uygulayabileceğiniz bir rahatlama biçimini iyice öğrenmelisiniz.

Bununla birlikte biz yine de bir tane anlatalım.

Uzun süre rahat edebileceğiniz bir sandalye veya bir koltuğa

oturun. Yeni başlayanlar için bu önemlidir. Ruhsal çıkışı eğer

yatarak deneyimlemeye kalkarsanız, rahat bir uyku çekersiniz.

Önerime kulak verin ve yalnızca uygulayın.

Ayaklarınızdan başlayarak her organınızı tek tek gerin ve

gevşetin. Tamamen rahatlamış olduğunuzu hissedene kadar bu

germe ve gevşetme işini sürdürün ve bunun üzerinden birkaç

kez geçin. Bu sırada derin ama yavaşça nefes alın. Solunum

yolu ile alıp verdiğiniz havanın farkında olun.

Fiziksel bedendeki derin bir rahatlama istiğrak uykusuna

dalmanın, yani kendinden geçmenin hem nedeni, hem de

anahtarıdır. Bir kez kendinizden geçtiğinizde ruhu bedenden

soyutlamak oldukça kolay olacaktır.

İSTİĞRAK UYKUSU/KENDİNDEN GEÇME HALİ

Derin bir rahatlama düzeyine ulaştığınız zaman zihinsel sakinliği

de elde

etmiş olacaksınız. Bu durumda bedeninizin iyice ağırlaştığını

hissedeceksiniz. Bu ağırlık, siz istiğrak durumuna girerken

beyin dalgalarınızın beta/uyanıklık düzeyinden alfa/uyku

düzeyine yükseldiğinin başlıca belirtisidir.

İstiğrak durumu, derin fiziksel ve zihinsel bir rahatlamanın

sonucudur. İstiğrak durumunda, bedeniniz kendini tümüyle

uykuya teslim ederken zihniniz bilinçli olarak uyanık kalacaktır.

İSTİĞRAK UYKUSUNA GEÇİŞ

Rahatlama alıştırmalarını sürdürün ve nefes farkındalığıyla

zihninizi canlı tutun. Karanlıkta bir merdivenden indiğinizi hayal

edin. Merdiveni gözünüzde canlandırmayın, yalnızca kendinizi

bunu yaparken hayal edin.

Nefes verirken bir ya da iki basamak inin, nefes alırken

basamakta durun. İstenilen şey zihinsel bir düşme hissidir.

Bunu yaparken, beyninizin dalga düzeyi beta/uyanık durumundan

alfa/uyku durumuna ve arkasından teta/derin uyku durumuna

geçecektir. Beyin dalgaları alfa düzeyine ulaştığında istiğrak

durumuna girersiniz.

Bu işi yapabildiğiniz kadar yapın. İstiğrak durumuna geçme

süresi, sizin derin rahatlama ve zihinsel sakinlik deneyiminize

göre değişecektir. Ağırlaşma hissine ulaştığınızda zihinsel

düşme alıştırmasını durdurun.

Zihinsel düşme işini merdiven yerine bir asansörle de

yapabilirsiniz. Yapmanız gereken nefes verirken inip, nefes

alırken durduğunuzu hayal etmektir. Veya kendinizi bir tüy gibi

hafif ve havada süzüldüğünüzü hayal edin. Merdiven ve asansör

deneyiminde olduğu gibi nefes verirken bir miktar düşün, nefes

alırken durun.

Bunlardan hangisini deneyimlerseniz deneyin, yukarıda

belirttiğim gibi, beyninizin dalga düzeyini teta/derin uyku

durumuna getirecektir. Yani beyin dalgasının teta düzeyine

gelebilmesi için zihinsel bir düşme etkisine ihtiyaç vardır.

İşte derin rahatlama ve zihinsel sakinlikle birleştirilmiş zihinsel

düşme etkisi istiğrak durumuna girmenize neden olacaktır. Bu

istiğrak/kendinden geçme veya derine gömülme duygusunu

oluşturmak için bildiğiniz başka yöntemler de kullanabilirsiniz.

Bu durum, ileride anlatacağımız farkındalık düzeyini ikinci

dikkate kaydırmakla aynıdır.

İstiğrak durumuna girdiğinizde her şey sessizleşir ve daha

büyük bir yerde olduğunuz duygusuna kapılırsınız. Bedeninizde

hafif bir titreşim duyumlarsınız. Sanki bir anda farklılaşan her

şey biraz belirsiz ve hafifçe bulanık gibidir. İstiğrak halinde

keskin sesler, güneş sinir ağına fiziksel darbe gibi gelir. Bu

darbe sırtta hissedilir ve tüm bedeni sarsar.

Uykuda Ruhun Bedenden Ayrılması Hakkında Bilgi

Uykuda Ruhun Bedenden Ayrılması nedir
Ruhun Bedenden Ayrilmasi.
Astral Seyahat Nedir

UYKUDA RUHUN BEDENDEN AYRILMASI-1

Bedenimizi belirli bir süre terk ederek çeşitli yerlere düşünce hızı ile gidip, gittiğimiz yerlerde meydana gelen olayları izleyebilmemiz mümkündür. Parapsikoloji Enstitüleri’nde incelenen duyular dışı algılamalarımız arasında en ilginçlerinden biridir…

Şuurumuzun bedenimizin dışına yansıması yada diğer bir tanımla, şuurluk alanımızın genişleyerek beden dışına taşma olayına Astral Seyahat veya Şuur Projeksiyonu adı verilir.

UYKUDA RUHUN BEDENDEN AYRILMASI-2

İmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki: Allahü teâlâ, insanın

ruhunu bilinemez şekilde yarattı. Ruh, madde değildir, belli bir

yeri yoktur. Ruh, bedenin ne içinde, ne dışındadır, ne bitişik,

ne ayrıdır. Yalnız onu varlıkta durdurmaktadır. Bedenin her

zerresini diri tutan ruhtur. Bunun gibi, âlemi varlıkta durduran

Allahü teâlâdır. Allahü teâlâ, bedeni ruh vasıtası ile diri

tutmaktadır. (1.cild,287.mek.)

Uykuda iken, ruhun bedenden ayrılması, bir kimsenin, geziye,

eğlenmek için, kendi vatanından, gülerek, sevinerek ayrılmasına

benzer ki, gezdikten sonra, sevinç içinde yine vatanına döner.

Ruhun gezinti yeri, âlem-i misaldir. Bu âlemde, görecek meraklı

ve tatlı şeyler vardır. Ölürken ruhun ayrılması, böyle değildir.

Bu ayrılık, vatanı yıkılan, evleri, binaları yok olan kimsenin,

vatanından ayrılması gibidir. Bunun içindir ki, uykudaki

ayrılmasında, sıkıntı ve acı yoktur. Tersine, sevinç ve rahatlık

vardır. Ölürken ayrılmasında ise, çok acılar ve güçlükler hâsıl

olur. Uyuyan insanın vatanı, dünyadır. Ona, dünyadaki gibi

davranırlar. Ölen kimsenin ise, vatanı yıkılır. Âhirete göç eder.

Ona âhiret muamelesi yaparlar. (3.cild,31.mektup.)

İnsan uykuya daldığı zaman ruh bedenden ayrılır mı?

Uyku, insan ruhunun hislerini kainattan çekmesi, dış alemle irtibaını bir nevi askıya almasıdır. Nitekim, uyuyan bir kimsenin yanında konuşulsa hiçbir şey duymaz, çünkü işitme duygusu dış alemle ilgisini koparmıştır. Aynı adam, rüyasında konuşur ve işitir. Uyanma olayıyla hisler yeniden dış alemle ilgilerini kurarlar.

Bu yönüyle uyku ölümün küçük kardeşidir. Ölüm, ruhun beden alakasını kesmesidir. Uyku esnasında ruh bedenden ayrılmaz. Ancak rüya vasıtasıyla gayp alemine karşı bir münasebet peyda eder. Bazan sadık rüya ile mazi ve müstakbeli hazır zaman gibi müşahede eder.

“Allah, o nefisleri öldükleri zaman, ölmeyenleri de uyuduklarında alır. Sonra haklarında ölüm hükmü verdiklerini alıkor, diğerlerini de takdir edilmiş bir süreye kadar salıverir. Şüphesiz ki bunda düşünecek bir kavim için nice ibretler vardır.” (Zümer, 42) ayet-i kerimesi, uyuma ve uyanmanın ancak İlahi birer ihsan olduğunu, her ikisininde insan iradesiyle gerçekleşmediğini ders vermektedir.

Uykuyla kişiyi bir nevi öldüren, vadesi yetmeyenleri tekrar uyandıran Cenab-ı Hakk, ölümle aldığı canları diriliş safhasında yeniden bedenlere iade edecektir. Ölüm ruhun bedenden ayrılmasıdır, ruhun ölmesi değil. Ölen de dirilen de insan bedenidir.

Üstadın rüya-yı sadıka ile ilgili şu ifadeleri bir yönüyle konumuza da ışık tutar: “Üçüncü kısım ki, rü’ya-yı sadıkadır. O doğrudan doğruya mahiyet-i insaniyedeki latife-i Rabbaniye, âlem-i şehadetle bağlanan ve o âlemde dolaşan duyguların kapanmasıyla ve durmasıyla, âlem-i ahza karşı bir münasebet bulur, bir menfez açar.”

…İşte umum avam için dahi bir nevi velayete mazhariyet var ki, rü’ya-yı sâdıkada, evliya gibi, gaybî ve istikbalî olan şeyleri görüyorlar.
…..
Hem herkes için, âlem-i şehadet içinde, âlem-i ahza bakan bir penceredir. Hem mukayyed ve fâni insanlar için, saha-i ıtlak bir meydan ve bir nevi bekaya ahzar ve mazi ve müstakbel, hal hükmünde bir temaşagâhtır. Hem tekâlif-i hayatiye altında ezilen ve meşakkat çeken zîruhların istirahatgâhıdır.”