Edebiyatta ses tekrarına dayanan bir sanattır.  Bir uyum ortaya çıkarmak amacıyla kelime başlarında ve ortalarında aynı ünsüzlerin ve aynı hecelerin tekrar edilmesi şiire ve nesre ahenk  katar. Aliterasyon olarak adlandırılan  bu sanat, ses yinelemesi olarak da bilinmektedir. İlk aliterasyon örnekleri eski Yunan, Latin ve Cermen şiirlerinde rastlanmaktadır. Türk edebiyatında kullanılan Aliterasyon ilk defa Göktürk kitabelerinde görülmüştür divan edebiyatında da ilgi gören aliterasyon daha sonraları Tevfik Fikret ,Ahmet Haşim, Nazım Hikmet, Orhan Veli ,Behçet Necatigil gibi şairler Halit Ziya Uşaklıgil ve Yakup Kadri Karaosmanoğlu gibi yazarlar tarafından kullanılmıştır.