Saksafon, nefesli bir müzik aletidir. Şekil olarak, klarnete benzeyen ağız kısmı, metal gövdesi ve konik bir kısmı vardır. Saksafonların alt kısımları eğiktir, fakat bazıları ise düzdür ve klarnete benzerler. Saksafonun üstünde 12 tuş ve delik bulunmaktadır. Normal sesin bir oktav altına ya da üstüne çıkmaya yarayacak 2 delik de ekstradan bulunmaktadır. Soprano, alto ve tenor saksafon en çok kullanılan modellerdir.
Saksafonu kim bulmuştur?
1840 yılında, klarnetçi Antoine Joseph Sax tarafından tasarlanan saksafonun anlamı, Sax’ın sesi anlamına gelmektedir. 1846 yılında patenti alındığı düşünülmektedir. Patentten 20 yıl kadar sonrasına kadar, saksafon sadece Sax’ın fabrikasında üretilmiştir. 1966’de patent süresi dolmuştur ve pek çok üretici, farklılıklar içeren saksafonlar üretmişlerdir. Saksafon çeşitleri, kontrabas, bas, bariton, tenor, C-ezgi, alto, F mezzo-soprano, soprano, C soprano, sopranino saksafon olarak sayılabilir. En çok kullanılanlar; soprano, alto, tenor ile bariton saksafonlardır. Çok arada bas saksafon kullanılan orkestralar da vardır.
Saksafonun yapısı nasıldır?
Saksafon, yapı olarak klarnete benzemektedir. Klarnetteki gibi, içi yuvarlak ya da oyulmuş köşeli, tek kamışlı ağızlığı vardır. Tuş sisteminde ise, flüt ile çok benzerlikler bulunmaktadır. Saksafonlar genelde pirinçten yapılır, üzerine vernik ile altın ya da gümüş kaplama yapılır. Vernik sayesinde paslanma önlenir, ses kalitesi artarak çekici bir görünüm kazandırılır. Saksafon, metalden üretilen bir enstrüman olmasına rağmen, yapısı gereği tahta üflemeli çalgılar arasında kabul edilmektedir. Önceleri klasik müzik için üretilmiş olsa da, caz müziğinin başlıca müzik aleti olmuştur. Saksafon çalanlar, ağızlık ve kamışlar kullanmaktadır. Ağızlıklar kauçuk, plastik ya da metalden üretilirler. İçleri içbükey olarak oyulan ağızlıklar, daha yumuşak tonlarda ses çıkarmaktadırlar. Kamışlar, saksafon kamışları klarnete göre daha geniştir. Her saksafon çeşidine göre farklı kamışlar kullanılır.
