Yahudi dünyasında , Aşkenaz kökeninin dışında kalan tüm Yahudileri tanımlamak için kullanılan bir terimdir.1492 ylı Mart ayında İspanya’nın Katolik kralları Kastilyalı İsabel ile Aragonlu Ferdinand Katolik bir İspanya yaratmaya karar vererek , dinlerini değiştirmeyi reddeden tüm Müslüman ve Yahudileri ülkeyi terk etmeye zorladılar.Sayıları 200.000’i bulan İspanyol Yahudileri Avrupa’nın kuzeyine ve bütün Akdeniz bölgesine yayıldılar.
16.yy’ın sonuna kadar göç etmeye devam eden bu topluma ‘’Sefaradlar’’ denir.Sefarad kelimesi ,İbranice’de ‘’İspanya’’ anlamına gelir.İspanya’dan göç eden Sefaradların 93 bin kadarı Osmanlı İmparatorluğuna gelip yerleşmişlerdir.Osmanlı İmparatorluğunda hüküm süren hoşgörü sayesinde sefaradlar köylerinin etrafına duvarlar inşa etmek zorunda kalmamışlar.Osmanlı sarayında birçok sefarad diplomat, doktor görev yapmıştır.Yüzyıllar boyu Türk kültürü ile bütünleşmiş sefarad kültürü , kültür mozağimizin bir parçası olmuştur.
Sefaradlar , her gittikleri yere 15. Yy İspanyolcasını beraberlerinde götürdüler.Onların konuştuğu İspanyolca daha sonraki yıllarda İspanya’da meydana gelen değişiklikleri takip etmediği için hep 1492 yılındaki gibi konuşulmaya devam edildi.Yıllar geçtikçe de bu dil sadece sefaradların konuştuğu bir dil kimliğine bürünmüştür.Bugünkü adı, juedo-Espanyol yani Yahudilerin İspanyolcası adını almıştır.
İsrail’de Aşkenaz kökenli nüfus daha baskındır.Sefaradların sayısı daha azdır.Ülkedeki dinsel Shas Partisi ,kendisini sefaradların dinsel özelliklerinin koruyucusu olarak tanımlar.